Baustelle
Door: Metje Vosselman
Blijf op de hoogte en volg Metje
11 September 2009 | Duitsland, Tübingen
Ik heb mezelf getrakteerd op een hotelletje met internet, zodat ik jullie de belevenissen van de afgelopen week kan meedelen. (Ik wist trouwens niet dat ik zoveel ‘fans’ had: blijf vooral lezen en schrijven, meeleven, aan me denken of voor me bidden wat je maar wil, alles is welkom).
Duitsers pakken de zaken grondig aan, ze maken er om zo te zeggen echt werk van. Zeker het werken aan de weg nemen ze zeer serieus. Zo serieus, dat wanneer ze ergens een spade in de grond steken, ze niet alleen een bordje neer zetten met UMLEITUNG, maar ze zetten het terrein ook vakkundig af met hekwerken, slagbomen, rood/witte linten en zelfs hier en daar bewakers (nog net niet met het geweer in de aanslag, maar ik bedoel maar). Nu begrijp je waarschijnlijk ook wel waarom het zo lang duurt om Duitsland door te reizen. Heb je een leuke route, ligt ie op z’n gat vanwege een BAUSTELLE. Niks stiekum toch doorrijden, maar zoek het maar uit. Een leuke oefening in geduld en incasseringsvermogen. Nu wordt dat laatste deze week toch al enigszins op de proef gesteld, omdat deze 2e week beduidend moeizamer gaat dan de 1e week. Ik merk aan mijn lijf dat ik er al meer dan 750 km. op heb zitten, maar omdat mijn route hoofdzakelijk door rustige binnenwegen gaat(dinsdag geschreven: inmidels zit ik toch lekker in de bergjes), verandert het landschap niet of nauwelijks en lijkt er tussen de oortjes weinig schot in de zaak te zitten. Zit je meer dan een week in het zadel, heb je nog maar de helft van Duitsland ‘weggetrapt’. Maar, zoals ons aller Freund: Johan Cruyff zou zeggen: Jeder Nachteil hat sein Vorteil. Tegenslagen stalen de geest en bouwen het karakter. Nu vond ik mijn karakter eigenlijk al mooi genoeg, maar het mag blijkbaar nog mooier. Jullie begrijpen het waarschijnlijk al: niet verslappen, maar volhouden met kaarsjes branden en sms-jes sturen. Het voelt ontzettend goed om te merken dat iedereen meeleeft, maar ik ben er nog niet, dus ook jullie vraag ik om vol te houden. Vandaag(donderdag) heb ik meer dan 600 meter hoogte gewonnen, dat begint dus op het echte werk te lijken. Ik ben nu ook volslagen verrot, maar tevreden: ik zit dan toch maar mooi in Tübingen. De komende week heb ik de Oostenrijkse Alpen op het programma staan, dus dat wordt pittig. Ik heb al magnesiumtabletten ingeslagen bij een apotheek. De oortjes staan recht overeind op de koppies als ze horen waar ik dat voor nodig heb. Eine Frau allein??????????? Jawohl!!!!!!!!!! Die tabletten schijnen een leuke bijwerking te hebben: Durchfall. Ik vragen wat dat was, maar dat vonden ze erg moeilijk uit te leggen. Stuntelig en met het schaamrood op de kaken kwamen ze niet erg ver, maar opeens begon het me te dagen. Ik vroeg: wann mann den gansen Tag aufs Klo sitzt und alles von hinten…………………..?? Je raad het al, dat was het! Zij opgelucht, ze hadden het niet hoeven zeggen! Toen ik eind van de middag vlak bij Tübingen even stilstond om mijn routeboek te raadplegen, stopte er een fietsende dame en vroeg of ze kon helpen. Ik legde uit waar ik heen moest en ze bood aan samen met me op te rijden; ze moest ook naar Tübingen en heeft me een hotel gewezen. Weer een engeltje dus! Ook mijn ‘huisbaas’ van afgelopen nacht was een schatje: ik moest me eerst gaan douchen en ‘hinlegen, du bist mude’.
Actuele scorelijst:
Bananen 12, totaal aantal kilometers 752, koortslip 1, zonnige dagen 4, liters water 21.( wanneer ik thuis ben is de wc een week gereserveerd voor mij alleen, al dat water moet er ook een keer weer uitkomen!)
Zum Schluss: Wissen Sie dass?
Ich in Deutschland bekant bin als Frau Holland……….man kaum glauben kan das ich nach Italien fahren will……….ich noch immer in Deutschland bin……………Deutschland sehr gross ist…………..ich nicht in Mainz gewesen bin…..Jacco und Anne das warscheinlich nicht begreifen können……….ich ein bisschen falsch gefahren binn……immer sehr nette Leute mir sagen wo ich sein muss………ich sehr dankbar bin…….ich ein mal an einer Baustelle forbei gefahren binn……….ein Mann mich gefragt hat wie ich dort kamm, weil alles abgesperrt war………….ich sehr hilflos und mude sagte, dass ich gar keine andere weg weis, weil ich aus Holland kam…………dass er mich durchgelassen hat, JAWOHL!!!!!!
Duitsers pakken de zaken grondig aan, ze maken er om zo te zeggen echt werk van. Zeker het werken aan de weg nemen ze zeer serieus. Zo serieus, dat wanneer ze ergens een spade in de grond steken, ze niet alleen een bordje neer zetten met UMLEITUNG, maar ze zetten het terrein ook vakkundig af met hekwerken, slagbomen, rood/witte linten en zelfs hier en daar bewakers (nog net niet met het geweer in de aanslag, maar ik bedoel maar). Nu begrijp je waarschijnlijk ook wel waarom het zo lang duurt om Duitsland door te reizen. Heb je een leuke route, ligt ie op z’n gat vanwege een BAUSTELLE. Niks stiekum toch doorrijden, maar zoek het maar uit. Een leuke oefening in geduld en incasseringsvermogen. Nu wordt dat laatste deze week toch al enigszins op de proef gesteld, omdat deze 2e week beduidend moeizamer gaat dan de 1e week. Ik merk aan mijn lijf dat ik er al meer dan 750 km. op heb zitten, maar omdat mijn route hoofdzakelijk door rustige binnenwegen gaat(dinsdag geschreven: inmidels zit ik toch lekker in de bergjes), verandert het landschap niet of nauwelijks en lijkt er tussen de oortjes weinig schot in de zaak te zitten. Zit je meer dan een week in het zadel, heb je nog maar de helft van Duitsland ‘weggetrapt’. Maar, zoals ons aller Freund: Johan Cruyff zou zeggen: Jeder Nachteil hat sein Vorteil. Tegenslagen stalen de geest en bouwen het karakter. Nu vond ik mijn karakter eigenlijk al mooi genoeg, maar het mag blijkbaar nog mooier. Jullie begrijpen het waarschijnlijk al: niet verslappen, maar volhouden met kaarsjes branden en sms-jes sturen. Het voelt ontzettend goed om te merken dat iedereen meeleeft, maar ik ben er nog niet, dus ook jullie vraag ik om vol te houden. Vandaag(donderdag) heb ik meer dan 600 meter hoogte gewonnen, dat begint dus op het echte werk te lijken. Ik ben nu ook volslagen verrot, maar tevreden: ik zit dan toch maar mooi in Tübingen. De komende week heb ik de Oostenrijkse Alpen op het programma staan, dus dat wordt pittig. Ik heb al magnesiumtabletten ingeslagen bij een apotheek. De oortjes staan recht overeind op de koppies als ze horen waar ik dat voor nodig heb. Eine Frau allein??????????? Jawohl!!!!!!!!!! Die tabletten schijnen een leuke bijwerking te hebben: Durchfall. Ik vragen wat dat was, maar dat vonden ze erg moeilijk uit te leggen. Stuntelig en met het schaamrood op de kaken kwamen ze niet erg ver, maar opeens begon het me te dagen. Ik vroeg: wann mann den gansen Tag aufs Klo sitzt und alles von hinten…………………..?? Je raad het al, dat was het! Zij opgelucht, ze hadden het niet hoeven zeggen! Toen ik eind van de middag vlak bij Tübingen even stilstond om mijn routeboek te raadplegen, stopte er een fietsende dame en vroeg of ze kon helpen. Ik legde uit waar ik heen moest en ze bood aan samen met me op te rijden; ze moest ook naar Tübingen en heeft me een hotel gewezen. Weer een engeltje dus! Ook mijn ‘huisbaas’ van afgelopen nacht was een schatje: ik moest me eerst gaan douchen en ‘hinlegen, du bist mude’.
Actuele scorelijst:
Bananen 12, totaal aantal kilometers 752, koortslip 1, zonnige dagen 4, liters water 21.( wanneer ik thuis ben is de wc een week gereserveerd voor mij alleen, al dat water moet er ook een keer weer uitkomen!)
Zum Schluss: Wissen Sie dass?
Ich in Deutschland bekant bin als Frau Holland……….man kaum glauben kan das ich nach Italien fahren will……….ich noch immer in Deutschland bin……………Deutschland sehr gross ist…………..ich nicht in Mainz gewesen bin…..Jacco und Anne das warscheinlich nicht begreifen können……….ich ein bisschen falsch gefahren binn……immer sehr nette Leute mir sagen wo ich sein muss………ich sehr dankbar bin…….ich ein mal an einer Baustelle forbei gefahren binn……….ein Mann mich gefragt hat wie ich dort kamm, weil alles abgesperrt war………….ich sehr hilflos und mude sagte, dass ich gar keine andere weg weis, weil ich aus Holland kam…………dass er mich durchgelassen hat, JAWOHL!!!!!!
-
11 September 2009 - 05:49
Jan:
Zo vroeg al een nieuwe bladzijde aan je reisverhaal vastgeknoopt. Je bent een KANJER en al ben je kapot je kunt het. -
11 September 2009 - 05:49
Dinie:
Dank voor je goede meeleefscénes.
Er is hoog- en laag duits, als je "straks" in Italie bent, blijven de brieven dan nog wel leesbaar?
Of krijgen we nog meer talen?
Je lacht, ondanks de moeite, 't helpt!
Tot de vlg. keer. -
11 September 2009 - 11:38
Jacco:
He mams, baustellen zijn onzin. Gewoon rechtdoor naar school en kantoor (Mart Smeets). En straks in de Alpen gewoon gaan harken op het buitenblad (Maarten Ducrot). Tja, je moet toch een beetje in de stemming komen voor de bergetappes! Oja, in de Alpen ben je minstens 2 km dichter bij God. -
11 September 2009 - 12:16
Evert En Tineke:
Hoi Metje,
Bij elke tocht heb je een "dalletje" waar je even door moet, je zult zien dat je weer gauw op de "heuvel" zit, aan het eind zul jij er voldaan naar terug kijken, ben er van overtuigd dat je het gaat redden, en dat je er ook nog van zal genieten tijdens de rest van deze tocht, we blijven je volgen.
E.T. en A -
11 September 2009 - 13:58
Jolanda:
Hey Metje!
Jij kon de weg in Lunteren niet vinden, ik je site niet... Maaaar, ik heb je gevonden en wil je zeggen dat ik je hartstikke dapper en stoer vind dat je dit doet. Een goed voornemen is al mooi, maar dat je het ook realiseerd is maakt het nog mooier! Al zal je daar op sommige momenten vast anders over denken als t tegenzit. Maar zonder tegenslag, geen overwinning.. Dat wist je natuurlijk al, maar dit is weer nieuw. Ik wens je heel veel energie en bijzondere momenten toe!
groeten van Jolanda -
11 September 2009 - 15:11
Anneke:
Niet te streng zijn voor jezelf, je kunt toch ook een dagje minder lang fietsen? Als je dan wat harder doortrapt ben je mogelijk toch even ver als je tevoren had gepland... en dan nog: Je bent nu al zover gefietst, kan nog wel een stukje verder.
Maar we lopen eh fietsen op de zaken vooruit..., je zit nu in een hotel, geniet ervan dat je nu niet fietst. Morgen is pas morgen! Viel Spass Herzlichen Grussen! -
11 September 2009 - 16:27
Bert.van.Panhuis:
Hoi,het is goed wat je er door jouw heen gaat mede te delen naar je achterban,dan kunnen wij daar op inhaken,van gewoon dat je het kan ook al kom je jezelf een keer tegen dat is heel normaal.Je weet ook waar je de kracht enz vandaan moet halen.En dat is nou net wat God wil.Nou Metje geniet van je hotelletje en verwen jezelf je zelf maar lekker.Gr -
11 September 2009 - 17:36
Cor:
Hai Metje, geweldig joh, wat gaat dat goed, nou lekker doorzetten, ik hoorde van Jan dat je binnenkort in Bregenz gaat arriveren, een lekker 'vlak stukje' langs de Bodensee en dan... de mountains en passen enne niet te hard van die bergen af hè, hou vol Metje een voorspoedige voortzetting en geniet van alle momenten
Cor en Helga -
11 September 2009 - 20:07
Willemien:
hoi Metje
Ben blij dat ik je reisverhalen alleen maar hoef te lezen, ik doe het je echt niet na!!!
succes maar weer,
groeten, willemien. -
11 September 2009 - 20:22
Ria W:
Duitsland is erg groot hoor, dat heb ik ook gemerkt toen ik naar de Oekraine ging, maar ik zat "lekker"in een busje.Jij hebt de frisse wind om je oren, ik vind het geweldig hoe je het doet! We leven met je mee, en volgen je op google earth. De bergen zijn in zicht dus houd je taai! Ik hoop dat je Gods aanwezigheid meer en meer zult ervaren, vooral als het zwaar wordt.
Groetjes, Ria -
11 September 2009 - 20:38
Andre:
Hoi Metje,
je bent al een mooi eindje weg. volhouden hoor. na de berg op, komt altijd weer de berg af! en dan rustig uitrollen tot assisi.
groetjes andre -
12 September 2009 - 07:31
Lucy:
Hallo Metje
Wat knap van je om dat in je eentje te ondernemen zeg.Wat moet Jan trots op je zijn .
En wat schrijf je fijn het lijkt wel of ik er bij ben nou ja in gedachten wel hoor. houd vol ik ben erg trots op je.
Goede reis verder Lucy -
12 September 2009 - 12:37
Fam. Ter Schiphorst:
Ik begrijp dat je een aardig groter stuk Duitsland hebt gezien dan de bedoeling was door die umleitung! Je gaat lekker, begrijp ik van Jan (zegt hij). Ik merk dat je nog steeds engeltjes op je weg tegenkomt (gelukkig maar). Volhouden Metje. Sterkte in de bergen. -
12 September 2009 - 14:21
Fam. Franken:
Hoi Metje,
Wat een doorzettingsvermogen zeg. Niet iedereen doet dit je na, maar als je het hebt gehaald pakt ook niemand het je meer af.
We denken aan je. Hou vol!
Groetjes,
Gerjan, Marjan, Jasmijn en Gert Jan -
13 September 2009 - 10:10
Fam Van De Pol:
Hallo Metje,
Zo net je bericht gelezen. Geweldig, wat ben je dapper, een kei.
Denk aan je rust op tijd. We leven mee.
Groetjes uit de Rozenlaan -
13 September 2009 - 19:50
Henka:
Hoi Metje,
Vanavond heb ik je reisverslagen gelezen.
Wat ben je al ver! Succes met de volgende loodjes. Die zullen wel zwaarder worden, lijkt me, met die hoge bergen!
De bananen en het water helpen je goed, begrijp ik. Goede reis verder.Je humor houdt je zeker op de been! -
14 September 2009 - 18:23
Rinus En Thea:
Erg leuk om alles te lezen en zo met je mee te leven. Geweldig, petje af. -
05 Oktober 2009 - 16:04
Herman:
Hoi Metje
de verslagen gevolgd nu toch maar even wat schrijven wat en prestatie en geniet nog even want Jan is er zo om samen weer naar huis te gaan,
Gr Herman en Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
